Kunstenaar Patric met zijn hond Luna

Patric is op 8 juni 2000 vanuit Duitsland naar Amsterdam gekomen. Op Amsterdam CS heeft hij van zijn Duitse paspoort afscheid genomen. Sindsdien is er veel gebeurd, een veel bewogen leven met grote positieve impact op anderen.

Hij is gaan zwerven door de stad. De eerste jaren zat hij bij de brug om contact te maken met mensen. Hij sliep in tentjes. Later heeft hij een hutje gebouwd in de bosjes. Ondertussen is Patric mantelzorger en heeft hij een kamer voor zichzelf.

Patric is altijd met zijn hondjes samen, eerst Grizly en nu Luna. Zij hebben hem geïnspireerd voor de ontwerpen van de sokken. Veel mensen zonder een vaste verblijfplaats hebben een hondje, het is hun maatje. De liefde van een hond is onvoorwaardelijk, je hoort bij hun roedel. Ze zorgen voor je, zijn er in lief en leed. Patric zijn hondjes gaan ook altijd mee overal naar toe. Daar stond Eberhart van de Laan wel even van te kijken toe Patric langs kwam.

Als oprichter van de Daklozenvakbond in 2011 heeft Patric zijn inzet breder vorm gegeven. Zijn betrokkenheid is groot. Vanuit zijn eigen ervaringen is dit ontstaan, daar is een actieve organisatie met veel vrijwilligers uit ontstaan. Vrijwilligers meestal ook met eigen ervaringen. Iedereen van de Daklozenvakbond hoort bij Patric zijn roedel. Hij gaat door dik en dun voor hen. De Daklozenvakbond ondersteunt meer dan 400 mensen per jaar, dankzij Patric.